عوامل انگیزشی موثر بر شرکت پرستاران در برنامه های آموزش ضمن خدمت: مطالعه موردی پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی – عمومی دانشگاه علوم پزشکی کرمان

مقدمه: با توجه به ضروری بودن نقش پرستاران و پیشرفت های علمی در نحوه مراقبت های پرستاری، ارائه خدمات پرستاری با کیفیت مطلوب و عالی، بدون آموزش حین خدمت میسر نمی گردد و این امر مستلزم بهبود انگیزه پرستاران برای شرکت در این گونه برنامه ها است. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی عوامل انگیزشی موثر بر شرکت پرستاران در برنامه های آموزش ضمن خدمت در بین پرستاران دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت. روش پژوهش: مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی و به صورت مقطعی بر روی 283 نفر از پرستاران شاغل در سه بیمارستان آموزشی - عمومی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمان انجام گرفت. ابزار مطالعه پرسشنامه ای شامل دو بخش اطلاعات فردی و پرسشنامه انگیزه پرستاران برای شرکت در برنامه های آموزش ضمن خدمت با 29 سوال در 4 حیطه عوامل شخصی، حیطه سازمانی، عوامل حرفه ای و عوامل مرتبط با برنامه ریزی دوره بود که در لیکرت 5 گزینه ای تنظیم شده بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی و آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و نرم افزار  spss 21استفاده شد. یافته ها: در بین چهار مولفه مورد بررسی بیشترین و کمترین میانگین و انحراف معیار به ترتیب مربوط به عوامل حرفه ای (70/0±39/4) و عوامل سازمانی (62/0±03/3) بود. در بین بیمارستان ها نیز بیشترین میانگین مربوط به بیمارستان ب (38/0±08/4) بود. بین عوامل سازمانی و حرفه ای و جنسیت و نیز بین عوامل برنامه ریزی با دو متغیر گروه سنی و سابقه کاری پرستاران، رابطه آماری معنی داری دیده شد. نتیجه گیری: توجه به عوامل حرفه ای از اهمیت بسیار زیادی در برنامه ریزی دوره های آموزشی ضمن خدمت برای پرستاران در مراکز بیمارستانی برخوردار بوده و باید مورد توجه خاص قرار گیرد و بالطبع عدم توجه به آن در دراز مدت، منجر به کاهش انگیزه پرستاران برای شرکت در این برنامه ها و به دنبال آن کاهش بهره وری و اثربخشی دوره های آموزشی می شود.